يادمان باشد از امروز جفايي نکنيم 

گر که در خويش شکستيم صدايي نکنيم ؛ 

خود بتازيم به هر درد که از دوست رسد  

بهرِ بهبود ولي فکر دوايي نکنيم ؛ 

جاي پرداخت به خود بر دگران انديشيم 

شِکوه از غير، خطا هست خطايي نکنيم ؛ 

ياور خويش بدانيم خداياران را  

جز به ياران ِ خدادوست وفايي نکنيم ؛ 

يادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند  

طلب عشق ز هر بي سر و پايي نکنيم ؛ 

گر که دلتنگ از اين فصل ِ غريبانه شديم 
تا بهاران نرسيده است هوايي نکنيم ؛ 

گِله هرگز نبُود شيوه ي دلسوختگان  

با غم خويش بسازيم و شفايي نکنيم ؛ 

يادمان باشد اگر شاخه گلي را چيديم 

وقت پرپر شدنش ساز و نوايي نکنيم ؛ 

پر پروانه شکستن هنر انسان نيست 

گر شکستيم ز غفلت من و مايي نکنيم ؛ 

و به هنگام نيايش سرسجاده ي عشق *** 

جز براي دل محبوب دعايي نکنيم ؛ 

مهرباني صفت بارز عشاق خداست ***   

 يادمان باشد از اين کار اِبايي نکنيم ...